Hammaren og Klebergsætra i Liabygda

Emma, Hallbjørg, Johan, Bjørn og Oskar over Ansok.

Søndag morgon 29. mai, frukosten er fortært og kårfolka i 2. etasje(mine foreldre) vil ut på tur. Vi studerer ei stund, og kjem fram til at Liabygda er plassen å gå på i dag.
Dermed vert heile familien utkommandert. Oskar er ikkje glad i å gå tur, men han får kontrollen over GPSen, så går det litt lettare. Gutar og tekniske duppedingsar...

Vi køyrer opp til parkeringa til Ringsetsætra. Her går vegen innover forbi Ansok og nesten fram til Kleberget. Ein liten del av vegen rasa ut i vinter, og denne er forsterka med jenrplate og grove kjettingar. Ikkje anbefalt å køyre bil over. Råsa er fin opp til Hammaren, ikkje så bratt. Vi kosar oss og ser på fjorden nedanfor oss. Hurtigruta er på veg inn til Geiranger.

Utsikt frå Hammaren.

Vi rastar opp på Hammaren, 430 moh. Folket som eig plassen her, og vi kunne ikkje sette oss til utpå tunet, der det er best utsikt mot Synnylvsfjorden. Kaffi, sjokolade og turmixen smakar fortreffeleg likevel.

Vi kosar oss med sjokolade.

Ungane og far i huset vil nedatt, men vi sprekaste vil gjerne lenger opp, til Klebergsætra 590 moh. Råsa er litt brattare opp hit. Fjellsida er full av gammal skog, bjørk og gammal furu. Mange furutre er daude, og lagar fasinerande skulpturar der dei ligg. Vi finn oss eit utsiktspunkt, og drikk siste skvetten med kaffi. Det er ein del attvokse, og ved å fjerne 3-4 tre, hadde det vore ei fantastisk utsikt. Då kunne ein sjå både fjorden og Strandafjella. Men vi har no ikkje med motorsag.

Hallbjørg og Johan på Klebergsætra.

Vi ser ei regnversskur kome inn Synnylvsfjorden, og set kursen nedover. Heldigvis reiser skura innover mot Valldal/Tafjord, og ikkje mot oss. Samtidig med at vi går nedatt, kjem hurtigruta tilbake frå Geiranger. Vi kappkøyrer, og ser så vidt i ho når vi kjem tilbake til Stordal.

Hurtigruta på veg ut fjorden. Stranda i bakgrunnen.

Flott tur på ein flott søndag.